جستجو
جستجو

در یک سیستم اکستروژنی با توجه به نوع ماده­ی پلیمری که چه خواصی داشته، طراحی خاصی انجام می­شود که برای مثال اگر یک پلیمری جاذب رطوبت باشد و یا در زمان ذوب شدن گازی از خود آزاد نماید ( برای مثال PVC که گاز کلر از خود آزاد می­کند.) و برای فرایند خود نیازمند ناحیه­ی گاز زدایی باشد، باید از سیستم اکستروژنی دو پیچه استفاده گردد تا توان قرار دادن یک ناحیه­ی گاز زدایی در طی اکسترودر باشد. حالاتی دیگر ممکن است به وجود آید که مصرف کننده مجبور به استفاده از اکسترودرهای دو پیچه گردد برای مثال به اکسترودری با زمان اقامت بسیار پایین و یا اکسترودری با اختلاط و تنش بالا برای اختلاط کامل ماده نیاز داشته باشد.

اکسترودرهای دو پیچه­ی غیر همسوگرد دارای زمان اقامت کمتری برای پلیمر مورد نظر بوده است به این دلیل که جهت حرکت سطح دو پیچ، در ناحیه­ی تماس هم جهت بوده و باعث ایجاد یک انتقال سریعی از مواد به سمت جلو می­گردد و قدرت پمپ ماده را به سمت جلو تقویت می­کند. حال ار نیاز به ایجاد فشار و اختلاط بیشتری بوده دیواره­های کانال دو مارپیچ به گونه­ی طراحی می­شود که در هم فرو رفته و فشار بیشتری برای وارد کردن تنش نیاز باشد. گاهی پلیمرهای تحت فرایند نیازمند زمان اقامت پایین در اکسترودر می­باشند تا در حین فرایند دچار سوختگی نگردند که در این حالت اکسترودر دو ماردون مورد استفاده قرار می­گیرد. در این حالت برای ایجاد جریان اختلاطی بیشتر در سیستم اکسترودر از ایجاد جریان برگشتی بیشتر استفاده می­گردد که منجر به اختلاط بالاتر و زمان اقامت بیشتر مذاب در اکسترودر می­شود. در این حالت سرعت فرایند خیلی بیشتر از حالت همسوگرد بوده و زمان اقامت اده­ی مذاب نیز کمتر می­باشد.

در زمینه خوراک دهی به اکسترودر می­توان بیان کرد که در یک اکسترودر تک پیچه، قیف پر شود و ماردون بسته به مقداری که نیاز دارد مواد را به داخل می­کشد. این فرایند در اکسترودر دو مارپیچ قابل انجام نیست چرا که اگر مقدار ورودی بیش از حد باشد، ممکن است سبب تولید نیروی بیش از حد شود و این نیرو می تواند خطرناک باشد. بنابر این در اکسترودرهای دو پیچه، تغذیه باید کترل شده باشد (strave fed) که ارتباطی با سرعت پیچه ها ندارد.

زمان اقامت متوسط مواد، ارتباط عکس با سرعت مارپیچ و سرعت خوراک دهی دارد، بنابراین با کاهش زمان اقامت خروجی محصول بیشتر خواهد شد. مقدار خروجی محصول اغلب مستقل از شکل دای می باشد. همچنین در اکسترودرهای دو مارپیچ قابلیت مخلوط کردن، ذوب کردن و محصول دهی در زمان کوتاه تری را نسبت به اکسترودر های تک پیچه دارند. در بعضی دستگاه ها طول، تعداد و شکل این عناصر به راحتی قابل تغییر ساخته می شوند. این عناصر می توانند شکل های مختلفی مانند پره های پیچه های معکوس، دیسک های اختلاط، پین ها و … باشن. بنابراین در این فرایند مواد، ممکن است در یک قسمت اکستروژن بر اثر حرارت نرم شوند، سپس به قسمت اختلاط منتقل شده و سپس به سایر قسمت ها حرکت کنند.

    پاسخ دهید

    آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای اجباری مشخص شده اند*